nieformalna grupa pracowników sektora kultury, artystów, aktywistów i urbanistów
Pisanie na nowo narracji miasta przez odkrycie jego wielowarstwowej tożsamości
Visaginas to najmłodsze miasto na Litwie, założone w 1975 roku. To miejsce o szczególnej historii, urbanistyce, wieloetnicznej społeczności, gospodarce i życiu kulturalnym. Znane jest jako miasto postnuklearne. Dawniej było monoprzemysłowym osiedlem satelitarnym elektrowni atomowej w Ignalinie. Po światowym sukcesie serialu „Czarnobyl” produkcji HBO, Visaginas stało się atrakcją turystyczną, otwierając się na świat zewnętrzny. Wciąż boryka się jednak z kryzysem tożsamości. Podstawowym formatem projektu są historie, które zostały zebrane, sformułowane i przekazane w trakcie trwania projektu. Odnoszą się one do różnych kontekstów kulturowych i wykorzystują różne środki artystycznego wyrazu i estetyki. Zostały umieszczone w kontekście niewykorzystanych miejskich przestrzeni publicznych.
Dla Visaginas kluczowa jest kwestia tożsamości. Stopniowo wyłączana elektrownia to dla miasta wizja powolnego i stałego upadku – w tym kontekście łatwo o wszechogarniające poczucie opuszczenia. Związek Radziecki zjednoczył wszystkie narodowości we wspólnym celu, jakim było stworzenie elektrowni. Ta jednocząca tożsamość została teraz utracona. Głównym celem projektu jest rozwinięcie poczucia wspólnoty i relacji międzypokoleniowych.
Visaginas to bardzo zwarte miasto, zachęcające do poruszania się na piechotę (9 km2). Jest tam wiele terenów zielonych i publicznych, wszystkie są jednak niedostatecznie wykorzystane. Dodatkowym celem projektu jest przekształcenie przestrzeni publicznych w przestrzenie kultury poprzez galerie na świeżym powietrzu, działania społeczne i interwencje artystyczne.
"Praca z ludźmi jest dość nieprzewidywalna." Wyobrażenia organizatorów nie zawsze pokrywają się z tym, jak daną sytuację interpretują uczestnicy. Dlatego w każdym działaniu zawsze pojawią się pewne korekty/dostosowania w zakresie zadań, procesu i rezultatów. Różne interpretacje kreatywnych zadań oraz czynniki takie jak czas i energia uczestników wyraźnie wpłynęły na wynik całego procesu. Czasami rezultaty nie są oczywiste ani nie stanowią zamkniętej całości. Należy jednak uznać, że samo uczestnictwo społeczności powinno być postrzegane jako efekt tego procesu.
Spotkanie pierwszych pokoleń mieszkańców z młodszymi grupami wywołało poczucie wspólnej historii.
Dane zbierane przez "ciasteczka" i podobne technologie pomagaja nam ulepszać stronę i dostarczać czytelnikom treści, których potrzebują dzięki użyciu statystyk. Jeśli nie zgadzasz się by twoje dane były używane w ten sposób, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Jeśli masz pytania dotyczące naszej polityki prywatności, prosimy skontaktuj się z nami pod adresem iodo@ikm.gda.pl