Case Study

Wolna Ryga

Otwieranie pustych budynków dla inicjatyw kulturalnych i społecznych.

Co się wydarzyło?

Podejście Free Riga do miejskiej transformacji polega na udostępnianiu pustych budynków dla inicjatyw kulturalnych i społecznych. Ten projekt miał na celu znalezienie sposobu na wypełnienie pustych budynków w Sarkandaugavie inicjatywami, które aktywują lokalną społeczność i polepszają jakość życia mieszkańców. Metodologia Free Riga zakłada, że osoby z różnymi umiejętnościami, wywodzące się z różnych środowisk, realizują wspólne cele łącząc się w zespoły opracowujące i wdrażające inicjatywy kulturalne. W ramach projektu powstały: tymczasowe biuro w nieużywanym sklepie, lokalna gazeta, ankieta mieszkańców nt. ich zainteresowań kulturalnych, spotkania, kanał komunikacji online, szkolenie dla uczestników z tworzenia aktywności i ośrodków kulturalnych.

Kogo warto zaangażować?
Stowarzyszenia dzielnicowe
lokalne centrum młodzieżowe
lokalne muzea
lokalne biznesy, sklepy

Dlaczego?

Głównym wyzwaniem dla Sarkandaugavy jest stygmatyzacja. Według sondaży mieszkańcy Rygi w większości nie chcieliby tam mieszkać, zaś mieszkańcy dzielnicy mają inne odczucia na ten temat – i dlatego odczuwają skutki stygmatyzacji. Dzielnica dalej kojarzy się jako postindustrialna i robotnicza, a znajdujące się w jej sercu Centrum Psychiatrii i Terapii Uzależnienia od Narkotyków w Rydze wytworzyło najwięcej stygmatów wokół tego obszaru

Brakuje również obiektów i przestrzeni kulturalnych, które mogłyby zbliżyć do siebie różne grupy społeczne. Mieszkańcy jako wyzwanie wymieniają postępujące niszczenie historycznych budynków i infrastruktury miejskiej. Nieufność wobec władz wynika z procesów partycypacyjnych, które obiecywały zmiany, ale nie przyniosły rezultatów.

Jak? (narzędzia i metody)

Mapowanie: Poznawanie otoczenia, zaznaczanie potencjalnych miejsc na działania kulturalne; Spotkanie z interesariuszami dzielnicy (brunch w tymczasowym biurze), wspólne przeprowadzenie analizy SWOT; Badanie okolicy przez artystów w ramach rezydencji; Ankieta, osoby ankietowane mają możliwość zaznaczenia, czego im brakuje w ich okolicy;
Opracowanie wizji: Kompas - prezentacje, wykłady i dyskusje; mieszkańcy dowiedzieli się o różnorodnych inicjatywach obywatelskich na bazie doświadczeń naszych kolegów, sugerujących, że utopijne idee mogą się sprawdzić; Gazeta w skrzynkach pocztowych; gazeta dzielnicowa o różnych wydarzeniach w dzielnicy, głównie związanych z możliwościami nowych działań kulturalnych;
Projektowanie: Projekt współpracy zatytułowany Creative Sarkandaugava (Kreatywna Sarkandaugava) wraz ze stowarzyszeniem sąsiedzkim Sarkandaugava;
Realizacja projektu: Spotkanie dla osób, które chciały się zaangażować w projekt, utworzenie zespołów odpowiedzialnych za tworzenie działań kulturalnych; Wsparcie zespołów w tworzeniu działań kulturalnych (lokalne warsztaty mozaiki, spacery miejskie); Spotkania ewaluacyjne z partnerami projektu informujące o zrealizowanych działaniach; Wywiady z mieszkańcami zaangażowanymi w realizację działań.

Dla kogo?

Dla różnych grup mieszkańców

Ile czasu potrzeba?
5 miesięcy mapowania
3 miesiące opracowywania wizji
7 miesięcy projektowania, a potem przeprojektowywania
12 miesięcy wdrażania i testowania różnych pomysłów
3 miesiące ewaluacji

Na co powinniśmy uważać?

Opinia koordynatorów: "aby uzyskać lepsze rezultaty, podstawowy zespół powinien być bardziej liczny, należałoby zaangażować większą liczbę partnerów w bezpośrednią współpracę i zapewnić lepsze wsparcie, zabezpieczające zaplecze projektu i pozwalające zwiększyć jego zasięg. Przy większym wsparciu i wiedzy byłby potencjał na więcej niż tylko wsparcie trzech inicjatyw sąsiedzkich."

Co się udało?

Ramy planowania kulturowego zapewniły strukturę dla całego procesu. Najważniejszym etapem było wdrażanie projektu, ale nie byłoby to możliwe bez wcześniejszych etapów.

"Ważną rolę odegrało mapowanie, dzięki któremu zrozumieliśmy, czego brakuje w Sarkandaugavie. Pomogło nam też podkreślić potencjał tego miejsca."
"Testowanie zaprojektowanych działań pozwoliło nam wyciągnąć wnioski na przyszłość - co powinniśmy zrobić inaczej, a co należy usprawnić albo rozbudować."

Case studies