Case Study

Nowy plan dla centrum miasta

Planowanie w oparciu o nową metodologię

Co się wydarzyło?

Wydział Kultury i Wydział Urbanistyki Miasta Pori przystąpiły do pracy nad nową metodologią, aby zmienić przestarzały plan dla centrum miasta z 1994 roku. Zespół UCP zmapował obszar i zebrał cenne dane. Założono sklep typu pop-up o nazwie Poris: Ośrodek Badań nad Centrum Pori. Przez sklep przewinęło się ponad 2000 mieszkańców, którzy przedstawili ponad 2400 pomysłów i przemyśleń dotyczących centrum miasta. Następnie badacze współpracowali z innymi wydziałami miasta, aby opracować unikalną, oddolną metodologię. Ich celem było stworzenie procesu współtworzenia, który wspierałby codzienny rozwój tego obszaru. Projekt obejmował wiele interwencji artystycznych i wydarzeń, jak np. Poris, Wioska Dialogu, skoncentrowana na jednej przestrzeni publicznej, Placu Centralnym czy wydarzenie Zielony i Niebieski, skupione na brzegu rzeki Kokemäenjoki.

Kogo warto zaangażować?
inne wydziały władz miasta
Lokalne organizacje pozarządowe
artystów
badaczy
lokalnych przedsiębiorców

Dlaczego?

Centrum miasta Pori wydaje się opustoszałe. Ponieważ działają tam domy kultury dla seniorów, odpowiada głównie na potrzeby osób starszych. Poczucie zapaści pogłębiają puste witryny sklepowe na deptakach. Przedsiębiorcy przenoszą się do centrów handlowych lub bankrutują z powodu braku ruchu pieszego. Ma to związek z motoryzacją miasta.

Podobnie jak inne miasta globalnej Północy, Pori stoi w obliczu wyzwań związanych z kryzysem klimatycznym. Zimy stają się coraz cieplejsze, a zajęcia, które kiedyś sprawiały radość i zbliżały mieszkańców, takie jak jazda na łyżwach czy nartach, są ograniczone do coraz mniejszej liczby zimowych dni. Wyzwaniem była również międzysektorowa współpraca pomiędzy różnymi wydziałami miasta, wspierana przez zaangażowane osoby i zespoły.

Jak? (narzędzia i metody)

Organizatorzy potraktowali ramy planowania kulturowego jako wskazówki, a nie ścisłą metodologię. Połączyli mapowanie, opracowywanie wizji i projektowanie we wszystkich realizowanych przez siebie projektach.
Sklep pop-up Poris posłużył jako przestrzeń do zbierania informacji i nadał impuls do zmian. Przestrzeń tę wypełniały działania, dyskusje, a także gotowanie z kreatywnymi rezydentami – Jonasem Buchelem i Abdulem Dube (facylitatorem graficznym projektu).
Przygotowali oni publiczną wystawę sztuki w witrynach sklepu oraz dzielnicową imprezę w starym warsztacie, w którym kiedyś sprzedawano samochody, aktualnie przeznaczonym do rozbiórki.
Wioska Dialogu na placu Keskusaukio zaktywizowała to miejsce dyskusjami, dekoracjami, muzyką i wzajemną wymianą.

Dla kogo?

Większość działań opierała się na lokalizacji, a nie była skierowana do konkretnych grup. Pracowano ze:
studentami,
dziećmi
urzędnikami miejskimi,
turystami,
imigrantami,
osobami starszymi i dorosłymi.

Ile czasu potrzeba?
4 miesiące wstępnego mapowania i rozruchu
2 lata cyklicznych wydarzeń, budujących wiedzę o potrzebach i planach na przyszłość z 2-3 miesięczną przerwą na analizowanie uzyskanych danych
plus 1 miesiąc właściwej pracy nad przygotowaniem oficjalnych dokumentów na potrzeby nowego planu

Na co powinniśmy uważać?

Kuratorzy:

"Największym ryzykiem podczas pracy z konkretnymi grupami jest ryzyko, że nic się nie wydarzy. Jeśli ludzie są entuzjastycznie nastawieni do jakiegoś tematu, a potem my jako organizatorzy lub miasto nie wywiązujemy się z tego zadania, stwarza to ryzyko. Ludzie mogą stracić w nas wiarę lub poczuć frustrację."

Co się udało?